 |
|
|
Səadət Cahangir
Bir cəmiyyətin laxlamış qanun sisteminin fəlakəti təkcə ayrı-ayrı insanlara zərər verməklə bitməz. O sistemdə hərəkət mexanizmini tamamlayan vintlər paslanıb çürüdüsə, artıq heç nəyə nəzarət edə bilməzsiniz. Hüququn, haqqın, ədalətin cizgisi itib gedər kitabınızdan. Məzlum, zalım, əzilən, əzən, tapdayan, tapdalayan, haqlı, haqsız bir-birinə qarışar. Zülm ərşə dirənər o yerdə, göz yaşları quruyub atəş salar dağılan ürəklərə, ah-nalələr yeri-göyü ağladar. Bu gün bizim gördüklərimiz, şahid olduqlarımız, yaşadıqlarımız və susaraq həzm etdiklərimiz kimi...
Ölkənin gündəmində daha bir əzilmiş insanın faciəsi var. Hamı həbsxanada uşaq dünyaya gətirmiş məhkum qadını- Lamiyə Quliyevanı müzakirə edir. O qadını ki, 10 il bundan əvvəl öz namusunu qorumaq üçün birini öldürmüşdü. Adi birini deyil, Şəmkirin sabiq icra başçısının oğlunu. Azərbaycan kimi ölkədə 16 yaşlı gənc bir qız üçün bunun nə demək olduğunu bilirsiniz hər halda. Bununla həyatı alt-üst olan Lamiyənin faciə xronikası da göz önündə. Məlum ölüm hadisəsinə görə 10 il həbsdə yatıb. 2 il əvvəl ona qarşı cəzaçəkmə müəssisəsinin normal fəaliyyətini pozma maddəsi ilə yenidən cinayət işi başlanıb. Həmin cinayət işinə görə onun cəzası yenidən 5 il 6 ay artırılıb. Zülm bununla da bitmir hələ...
Lamiyənin ömürlük həbs cəzası alan nişanlısı elə dustaqxanadaca başqa qızla evlənib. Lamiyə isə məhkumluq həyatı yaşadığı 4 saylı qadın cəzaçəkmə müəssisəsində uşaq dünyaya gətirib. O uşağın da atası məlum deyil. 16 yaşlı bir qızın 10 ildən bu günə yaşamaq adına ölüb-dirildiyi günləri saymağa mənim gücüm çatmaz. Insan necə tab gətirər, necə dayanar bu ağrılara bilmirəm. Amma 10 il əvvəl baş verənlər əksinə olsa, yəni 16 yaşlı qız o adamı öldürmədən məhkəmə qarşısına təcavüz qurbanı kimi çıxsa, nə dəyişəcəkdi, sizcə? Heç nə, deyilmi? Ədalət tərəzisi pozulmuş, vicdan meyarı itmiş bir sistemdə vəzifə sahibinin sözünü qoyub, adi kənd qızının fəryadını kim eşidəcəkdi axı? Hansı hakim bir icra başçısının övladını mühakimə edəcək qədər cəsarətlidir ki, bu ölkədə? Mən beləsini tanımıram, tanıyanınız varsa, yalanımı çıxarın...
Siz Lamiyənin həbsindən sonra başına gələn bütün bu bəlaların təsadüf olduğuna inanırsınızmı? Onun cəzasının bitməsinə az qaldığı bir zamanda yenidən törətdiyi “cinayət”in qurama olduğuna şübhəniz yoxmu? Bütün bunlar bir gizli əlin hökmüylə idarə olunan qisasa bənzəmirmi, sizcə? Uzun illərdir bu xarabada dönən dolabların ocaqları necə dağıtdığını, insanların necə qəddarlıqla əzdiyini, necə amansızlıqla məhv etdiyini hamımız görürük axı. Lamiyə də bu canavarlar süfrəsində həmin azğın məxluqlara yem olanlardan biridir. Məhkum həyatı yaşadığı təcridxanada onun başından keçənlərin təfərrüatlarını bilmirəm. Amma bütün ölkə orada ona təcavüz olunduğundan danışır. Bu qansızlıq, bu rəzalət, bu harınlıq heç bir halda cəzasız qalmamalıdır. Heç kimsə həyatın acı sürprizlərindən sığortalanmayıb və heç kimsə qarşıda onu nələr gözlədiyini söyləyə bilməz, unutmayın.
Biz niyə hər gün fəryad edib, “haqqınıza sahib çıxın” deyə bağırırıq, sizcə? Biz niyə “ədaləti yalnız özünüz üçün deyil, hər kəs üçün istəyəcək qədər adil olun” deyə qışqırıb dururuq? Bütün bunlar boşuna deyil, anlayın artıq. Artıq anlayın ki, “zülmün qudurduğu yerdə” bütün cizgilər itib getmiş olur. Cizgilərin itdiyi o yerdə də təkcə “dikbaş” Leylalar və Xədicələr mühakimə olunmur. Orada həm də Lamiyələrin namusu “ucuz” görülür, həyatı parçalanır, dünyası dağılır. Artıq anlayın, nə olar.../Azadliq.info/