Tərlan Şıxlı

Gecə saat 12-yə qalırdı. Çoxdandır Bakıda belə yağış yağmamışdı.

***

Pərvanə çarəsiz halda pəncərədən baxır, arabir əllərini göyə qaldırıb Allaha dua edirdi.

Yağan güclü yağış sanki, onun otaqda gözlərindən tökülən göz yaşlarına həmrəylik nümayiş etdirirdi. Hərdən şiddətlə guruldayan göy gurultusu isə sanki, bu məsum qızın içindəki fəryadına qarşılıq verirdi.

Ağlamaqdan gözləri şişmiş, üzü bəmbəyaz olmuşdu.

Valideynlərinin onu sevmədiyi bir insana ərə verəcəyi ilə heç cür barışa bilmirdi. Dəfələrlə ata-anasına diz çöküb yalvarsa da, onlar zavallı qızı dinləməmiş, “Bu toy olacaq, vəssalam!”- demişdilər.

Toya isə cəmi 1 gün qalırdı...

***

Pərvanənin on yeddi yaşı təzəcə tamam olmuşdu. Universitetin birinci kurs tələbəsi idi. Gələcəyi ilə bağlı öz arzuları, öz planları vardı. O, həyatının gözəl bir dövrünü, tələbəlik illərini ailə həyatı ilə əvəzləmək istəmirdi. Özü də heç sevmədiyi birinə görə. Ona görə bu evlilik ona ölümdən betər görünürdü.

Divardan asılmış saatın əqrəbləri irəli doğru hərəkət etdikcə , o, heç nəyin dəyişməyəcəyinə əmin olurdu. Ölən son ümidləri onu beynində qərarlaşdırdığı dəhşətli əmələ daha da yaxınlaşdırırdı. Halbuki, son anacan o bir möcüzə gözləyirdi. Ürəyində kiçik bir ümid vardı. Nəyinsə baş verəcəyinə, kiminsə onu xilas edəcəyinə inanırdı.

Amma artıq son ümidləri də tükənib bitmişdi.

***

Gecə saat iki idi.

Qələmi götürüb son sözlərini yazdı. Məktubu yatağının üzərinə qoyub pəncərəyə yaxınlaşdı. Pəncərəni açıb özünü aşağı atmağa hazırlaşırdı. Əllərini açıb son dəfə ətrafa baxdı.

Elə bu vaxt qarşıdakı binanın dördüncü mərtəbəsinin balkonundan kiminsə düz ona baxaraq, əllərini havaya qaldırdığını, yerində atılıb-düşdüyünü gördü.

Təəccübdən gözləri hədəqəsindən çıxan qız diqqətlə bu naməlum şəxsə baxmağa başladı. O, əlindəki fənəri Pərvanənin üzünə tutdu. Sonra fənəri öz əlinə tutub aşağı istiqaməti göstərdi.

Pərvanə yerində donub qalmışdı. Təəccüb və maraq hissi ilə tanımadığı bu qəribə adamı izləyirdi. Bir göz qırpımında bu naməlum şəxs gözdən itdi. Və heç iki dəqiqə keçmədən əlində yanan fənərlə həyətdə göründü. Əllərini yelləyib Pərvanəni də ora çağırırdı.

Aman Allah! Axı nə baş verir? Kimdir bu adam? deyib pəncərədən otağına düşdü. Paltosunu əyninə keçirib, otaqdan çıxdı. Astaca evin qapısını açıb qapını arxasınca bağladı. Sürətlə pilləkənlərdən enməyə başladı.

Bütün bunlar Pərvanəyə bir möcüzə kimi görünürdü. Bəlkə də o elə bu möcüzənin baş verəcəyini gözləyirdi.

Pilləkənlərdən endikcə içində qəribə hislər yaranır, sanki qəlbindəki ağrılar azalır, rahatlaşırdı.Axı bu naməlum şəxs kim idi? Tez küçəyə çatıb, onu görməyə tələsirdi.

Budur, artıq o həyətdə idi. Yağan güclü yağış onun gözlərini qapadır, ətrafı görməsinə mane olurdu.Əllərini alnına tutaraq, ətrafa baxdı. Bəs hanı, o?

Elə bu an uca boylu, üstü-başı su olmuş bir gənc oğlan onun qarşısında peyda oldu. Pərvanənin əllərindən tutub bir az titrək səslə: Mən sizi xilas etmək üçün gəldim.- dedi.

Sevincdən və təəccübdən gözləri dolmuş zavallı qız məsum baxışlarla tanımadığı oğlanın üzünə baxır, sanki titrəyən qəlbini bu naməlum qəhrəmanına təslim etməyə hazırlaşırdı.

***

Elə bu an güclü şimşək çaxdı.

Pərvanə suyun içində yerindən dik atıldı. Bu su yağışın suyu deyildi. Yuxunun təsirindən tərləmişdi.

Sabah baş tutacaq toya görə neçə gecədir ağlamış, günlərdir yatmamışdı. Və nəhayət çıxış yolunu ölümdə

görmüşdü. Özünü pəncərədən atmağa hazırlaşarkən vida məktubu yazmağa qərar vermiş, elə həmin ərəfədə də hiss etmədən yuxuya getmişdi.

Hər şey yuxu idi. Amma bu yuxu ona çox təsir etmişdi. Vaxtsız gələn yuxu onu ölümdən xilas etmişdi. O, daha ölmək istəmirdi.

Gözlərindən yenə yaş damlaları süzülüb axmağa başladı. Hələ də əlində qalmış, əzilmiş kağız parçasını əlinin içində sıxıb kənara atdı.

Qarşıda isə onu necə ailə həyatı gözləyirdi. Bilmirdi...

Qeyd: Bu yazı ERKƏN NİKAHLARA YOX DEYƏK kompaniyası çərçivəsində yazılmışdır.

 

Bölməyə aid digər xəbərlər

16 Sent 2020 İmam Hüseyn cəsarəti, İmam Museyi Kazım dəyanəti – TOFİQ YAQUBLU DAVASI

10 Mart 2020 “Kimlə gəldi, necə gəldi…” azadlığı

08 Yan 2018 Elan edilən "Cümhuriyyət maketi"

27 Okt 2016 Əcəm qızı-hekayə

18 Okt 2016 Mən kiməm və ya sehrli çubuğun nağılı - E s s e

29 Sent 2016 TƏLƏBƏ QIZ -HEKAYƏ

27 Sent 2016 Kirayələnmiş fahişə

23 Sent 2016 Referendum, biz, iqtidar və taleyimiz

21 Sent 2016 Rəhbərin qayıdışı- hekayə

19 Sent 2016 Qanlı ehtiras -HEKAYƏ

07 Sent 2016 Azərbaycanda mövcüd şəraitdə yaşamaq intihara yol açır

06 Sent 2016 Azərbaycan “özbəkistanlaşır”

06 Sent 2016 Tehranda bir gecə...

21 Avq 2016 Gülənin narkotik əvəzləyici kitabları

18 Avq 2016 Qırıq Kamança - HEKAYƏ

10 Avq 2016 TƏNDİR ÇÖRƏYİ

10 Avq 2016 Türkiyədə xalqı meydanlara çıxaran Ərdoğan sevgisi deyildir

09 Avq 2016 Ərdoğanı nə gözləyir?

04 Avq 2016 Ana öyüdü

03 Avq 2016 Qurbanovun səhvi, yoxsa bəlanın “müjdə”si?

22 İyul 2016 Qatilin son arzusu – Hekayə

19 İyul 2016 Şərəfli savaş, yoxsa Ərdoğanın məkrli tamaşası?

14 İyul 2016 ELAT bayramına toxunmaq olmaz!

07 İyul 2016 Ərdoğan Putindən niyə üzr istədi?

06 İyul 2016 Qadın olmaq... – Hekayə

27 İyun 2016 Heykəl fərqi...

24 İyun 2016 Elçibəy – Ümummilli birliyin simgəsi

18 İyun 2016 Yenə naftalin iyi verənlər düşüblər ortalığa

17 İyun 2016 Qaranlıqdan gələn adam və ya İblisin kölgəsi - hekayə

13 İyun 2016 “YAZIÇI” SÖZÜ QAN TURALIDAN BEZİB

Xəbər lenti