Sərxan Carçı

Rəsm sevərlər üçün metronun “Nəriman Nərimanov” stansiyası arzuolunan məkandır. Stansiyanın giriş və çıxışlarında dünya rəsm incilərindən müxtəlif nümunələr sərgiyə bənzər formada nümayiş olunmaqdadır. Bu rəsmlərin içindən biri nəzərimi xüsusən cəlb etdi. Diqqətimi çəkən tablo rəssam Mixail Vasilyeviç Nesterovun “Gənc varfolomeyin xəyallanması” adlı əsəri idi. Rəssamın müqəddəs insana həsr etdiyi bu əsəri tənqidçilər haqlı olaraq mənəvi təmizlənmə mövzusunda olduğunu desə də, gerisini ümumi sözlərlə tərif edirlər. İnsanın mənəvi təmizlənməsi mövzusunda olan bu rəsm əsəri ümumi yox, mənəvi təmizlənməni konkret formada özündə əks etdirir.

Tablodan göründüyü kimi gənc oğlan din adamı qarşısında bir əhdləşmədədir. Bu görüntüyə islamda və Qurani-Kərimdə “mürşid önündə tövbə” deyilir. Əksər dindarlar qarşı şıxa bilər ki, mürşid nədir, mürşid önündə tövbə nədir, bunlar hardan çıxdı? Amma həmd olsun, indiyədək söylədiklərimiz hamısı kitabdan olduğu kimi, bu yazdıqlarımız da sözsüz ki, Qurandandır. Bir çox ayələrdə mürşiddən (başqa sözlə vəsilə, vasitəçi, hidayətçi və s.) bəhs edən cənab haqq Kəhf surəsinin 17ci ayəsində daha açıq formada buyurur: “... Və (Allah) kimi dəlalətdə buraxarsa (kim ruhunu Allaha qovuşdurmağı diləməzsə) onun üçün bir vəli mürşid tapılmaz”.

Ruhunu Allaha qovuşdurmağı diləyərək Allaha təslim olmaq istəyən adamın qəlbinə Allah mürşid (vasitə) sevgisi salar. Həmin kəs duaları ilə, daha dəqiqi Hacət Namazı ilə Allahdan mürşidi soruşub, Allahın göstərdiyi! mürşidə beyət edər (tabe olar). Fəth surəsi 10: “Sözsüz ki, onlar sənə tabe olduqları zaman Allaha tabe olurlar. Onların əllərinin üzərində Allahın əli vardır. Bundan sonra kim əhdini pozarsa, o təqdirdə öz əleyhinə pozmuş olar. Və kim Allahla olan əhdlərinə vəfa edərsə o zaman ona ən böyük mükafat veriləcəkdir ”.
Necəki Yunus Əmrə şeirlərindən birində deyir: “... Kamil bir mürşidə varmadan olmaz”.
    Rəsmə diqqətlə baxdıqda din adamının başının üzərində nur görürük. Hər kəs bu cür baş üzərində nur rəsmlərinə çox rast gəlib ki, bunun da cavabı Qurani-Kərimdə var. Bu nur, Allah yoluna girmiş insanların mürşidinə beyət edərkən başlarının üzərinə gələn dövrün imamının qoruyucu ruhudur: “Dərəcələri yüksəldən və ərşin sahibi olan Allah, qullarından dilədiyi kəsin üzərinə(başının üzərinə) Allaha qovuşma gününün gəldiyini (o adamın ruhuna) bildirmək üçün əmrindən bir ruh (dövrün imamının ruhunu) nazil edər 40:15.

Onu da deyim ki, Allahın bu olmazsa-olmaz gerçəklikləri təkcə son müqəddəs kitabda yox, təhrif olunmağına rəğmən İncildə, hətta Tövratda da qalmaqdadır.

İncildən:
Korintoslulara 1. Mektup 12:13 İstər Yahudi, istər Yunanlı, istər kölə, istər azad olaq, hamımız bir bədən olmaq üzrə eyni ruhda vaftiz edildik və hamımıza eyni ruhdan içirildi.
Elçilərin İşləri 9:17 Bunun üzərinə Hananya getdi, evə girdi və əllərini Saul'un üzərinə qoydu. "Saul qardaş" dedi, "Sən bura gələrkən yolda sənə görünən Rəbb, yəni İsa, gözlərin açılsın və müqəddəs Ruh'la dolasan deyə məni yolladı.

Tövratdan:
Saylar 11:17, 29 Mən enib səninlə orda danışacağam. Sənin üzərindəki ruhdan alıb onlara verəcəyəm. Xalqın yükünü təkbaşına daşımamağın üçün sənə yardım edəcəklər...
Mezmurlar 5:11 Sevinsin sənə sığınan hərkəs, Sevinc çığlıkları atsın sürəkli, Üzərlərinə qanad aç. Sevinclə coşsun adını sevənlər səndə.